De eerste drie dagen

 Wij zijn na een lange rit, lees 18 uren rijden,  en 1 overnachting aangekomen op camping Offersøy. Eerst met de Ferry van Eemshaven naar Kristiansand. De overtocht verliep prima. We zijn iets later vertrokken, hadden een redelijk rustige zee, en hebben goed gegeten en geslapen. Daarna rijden eerst richting Oslo. Daar was het druk en hadden we een file van een uur. Het regende de hele dag en ook bij Lillehammer weer file gereden. Het is paasvakantie in Noorwegen, alle mensen zijn vrij vanaf donderdag tot en met maandag.  Winkels zijn gesloten, musea dicht een hele rustige tijd. We hebben overnacht in Vinstra, in een hotel langs de weg. Was prima, goed bed en in de ochtend een prima ontbijt. Op tijd vertrokken, de zon scheen de hele weg, en waarschijnlijk omdat het vakantietijd is was het heel rustig op de weg. We besloten om door te rijden tot de camping. Om half 8 waren we er, een warm welkom wachtte ons met heerlijke broodjes en een bier om te proosten. Zo goed om er te zijn. De auto uitgepakt ( we hebben veel meegebracht) en eerst maar eens settelen. En genieten van het uitzicht.

Onderweg waren de wegen schoon maar hebben we nog gebieden gezien met een flinke laag sneeuw. Hier op de camping ligt hier een daar nog een bultje en op de bergen zie je nog wel veel sneeuw liggen. Op vrijdag was het weer goed, maar op zaterdag de hele dag regen. En dan ook echt de hele dag. Gelukkig waren de supermarkten even open dus konden we een paar boodschappen doen. We vinden best snel onze weg hier, maar willen ook graag aan de slag. De afgelopen weken waren erg druk en dan nu ineens niks wat je moet doen. We werden er erg onrustig van. Dus vandaag onze eerste klusjes gedaan. Opruimen en klaar maken van een deel van het toiletgebruik, receptie en administratie zaken gedaan. En een eerste planning voor de klussen van de komende tijd. Vandaag weer heerlijk weer en de zon lijkt de komende week te blijven. 

Met een aantal van de vaste gasten kennis gemaakt. Gelukkig spreken er velen Engels. We proberen het Noors wel te verstaan, maar alle dialecten en de snelheid, daar hebben we nog veel te leren en te oefenen. En ook zelf het te durven spreken. Maar hebben er zeker vertrouwen in. Wordt vervolgd…