Als dromen uit komen….

Afgelopen periode voor een weekje naar Nederland geweest. Prachtige kleine Nina bewonderen en even weer knuffelen met Guus. Het was fijn om iedereen weer even te zien. Met Nina gaat het naar omstandigheden goed, maar ze heeft nog een lange weg te gaan. Blijft best lastig met dat je op twee plekken tegelijk wilt zijn.  Wat erg gek was is de drukte in Nederland. Zoveel mensen op Schiphol, treinstation en in Groningen. Wat een groot verschil met Noorwegen. Ik moest er wel weer even aan wennen.  Ik heb nog geluk gehad met vliegen want vanaf dit weekend lagen de binnenlandse vluchten in Noorwegen eruit.  Zaterdagavond hebben we hier midsommar gevierd. Iets later dan wanneer het moest, maar het weer op 23 juni was erg slecht. We hebben wafels en koffie geserveerd en er kwamen veel mensen op af.  De zon ging dus even niet meer onder. Erg bijzonder, alhoewel wij eigenlijk altijd om 23.00 uur slapen, zien we er niet veel van. Behalve dat het gewoon niet donker wordt. Het seintje van je moet naa

 Tja en dan zit ik zo maar even in Nederland. Onze kleindochter meldde zich toch eerder dan verwacht. Op 16 juni is Nina geboren na een zwangerschap van 27 weken. Maar 970 gram zo klein. Maar wat krachtig, ze doet het eigenlijk heel goed. Zal nog een lange weg te gaan zijn. Maar we hebben er vertrouwen in.  Dus zo vloog ik met Widerøe van Sandnessjøen naar Trondheim. Met een tussenstop in Brønnøysund.  Om 6.10 vertrokken om iets meer dan een uur later in Trondheim te zijn.  Vandaaruit om 12.00 met KLM naar Amsterdam. Ook een goede vlucht. En dan op Schiphol, wat ontzettend druk. Had even moeite met omschakelen naar deze drukte. Treinen die of niet reden of vertraging hadden. Maar goed om 15.20 uur vertrokken met de trein en rond half 6 in Groningen. Maar een prima verbinding zo.  En toen kwam Guus bij mij logeren. Wat heerlijk om hem weer te zien. Hij heeft drie nachtjes bij mij geslapen en konden we lopend naar het UMCG. En daar mocht ik Nina in het echt bewonderen. Zo ontzettend klei

Solen, oftewel de zon. Inmiddels staat de zon bijna 24 uur aan. Vandaag kwam de zon op om 1:30 en gaat hij onder om 00:50. Donker werd het sowieso al niet maar  dat de zon zo lang schijnt blijft een bijzondere gewaarwording.  Het geeft bij mooi weer wel mooie plaatjes. Wij kunnen er prima om slapen. Maar het blijft gek dat als we om 23.00 uur hier alles afsluiten het nog net zo licht en helder is als in de middag. Nog 10 dagen dan viert men hier Sankthansaften. Met feestjes en wanneer het kan met een groot vuur. We zullen gaan zien hoe dat hier gaat zijn.  Wanneer de dagen zonnig zijn is het heerlijk, maar er zijn ook dagen met veel regen en storm. Vandaag is ook  zo’n dag. Dan komen er toch minder gasten in de camper. Wel zijn er dan meer motorrijders die graag een hutje willen in plaats van hun tent op te zetten.  Dan liggen de bergen in een dikke waas van mist en voelt het koud en guur aan. Ook nu blijven de vissers hier binnen of proberen een vis vanaf de kant te vangen.  Maar met

Op maandag zijn we een aantal uren vrij. Dan doen we vaak de boodschappen, maar vandaag en ook vorige week een tur gedaan. Heerlijk hiken in bos en bergen. Vandaag heerlijk weer daarvoor. Droog en niet te warm. Zo stil en op 2 andere wandelaars na kom je behalve schapen niets anders tegen. We gingen wandelen vanaf de Alstahaug kirke. We liepen hemelsbreed tegenover de camping. Is helaas op de foto niet goed terug te zien.  Twee uur met een korte pauze om even iets te eten.  We hadden nog wafels over van gisteren en dat prima zo voor onderweg. Beetje jam erop en lekker smullen.  Zoals je kunt zien vermaken we ons nog steeds prima. Het weekend was druk, de camping stond zo goed als vol. Het weer was slecht dus meerdere telefoontjes en vragen of er een hut beschikbaar was. Dus ook de hutten waren vol. Meerdere afnemers voor onze pizza’s. Dus al met al erg tevree en merken we dat we richting hoofdseizoen gaan.  Maar we hebben het ook moeilijk gehad deze week. De zwangerschap van Bente verl